انصاری جراحی شد
مدافع مصدوم پرسپولیس بالاخره زانوی آسیب‌دیده‌اش را جراحی کرد. صحبت از محمد انصاری است که در بازی برگشت فینال لیگ قهرمانان رباط صلیبی پاره کرد و هفته‌های گذشته را به انجام تمرینات ویژه پیش از عمل گذراند. انصاری صبح شنبه زیر نظر دکتر کیهانی مورد عمل جراحی قرار گرفت و امروز و فردا از بیمارستان مرخص خواهد شد. او پس از خروج از اتاق عمل از همه کسانی که جویای حالش بودند، قدردانی و اعلام کرد که عملش به خوبی انجام شده. همچنین دکتر سهراب کیهانی جراح معالج انصاری گفت: «خوشبختانه عمل رضایتبخش بود و همه چیز به خوبی پیش رفت.»
 
تعطیلی 12 روزه
آخرین بازی نیم‌فصل را پرسپولیس مقابل پارس‌جنوبی برگزار می‌کند و عجیب اینکه تمریناتش بعد از این بازی هم ادامه خواهد داشت. برانکو به بازیکنان پرسپولیس گفته که بعد از این بازی، تمریناتشان 5 روز ادامه پیدا می‌کند اما بعد از آن می‌توانند به یک تعطیلات 12 روزه بروند. برنامه بعدی شاگردان برانکو هم برپایی یک اردوی 10 روزه در دوحه است.
 
بازگشت پیروانی؛ سرپرست یا مدیرعامل؟
افشین پیروانی احتمالا به زودی به پرسپولیس برمی‌گردد اما بعید است که جای گرشاسبی را بگیرد. او پیش از سرپرستی پرسپولیس هم با پیشنهاد عضویت در هیات مدیره این باشگاه مواجه شده بود که آن را نپذیرفت و حالا که قرار است برگردد، شایعه شده که به‌عنوان مدیرعامل برمی‌گردد. حال آنکه به نظر می‌رسد خود پیروانی تمایلی به مدیرعاملی ندارد و ترجیح می‌دهد همچنان به‌عنوان سرپرست فعالیت کند.
 
استعفای هیات مدیره بی‌پاسخ ماند
مدیرعامل باشگاه پرسپولیس استعفایش را تکذیب کرد اما اعضای هیات مدیره این باشگاه رسما استعفا داده بودند که البته هنوز پاسخی به آن داده نشده است. درباره این موضوع محمدرضا حاجی‌بیگی عضو هیات مدیره پرسپولیس که صبح شنبه در باشگاه حاضر شده بود، گفته: «عصر پنج‌شنبه به همراه دو عضو دیگر هیات مدیره نامه استعفای خود را به وزیر ورزش تقدیم کردیم و همچنان منتظر تصمیم ایشان هستیم اما هنوز جوابی نگرفته‌ایم.»

 

تهدید پرسپولیسی‌ها این بود که تمرین نمی‌کنند و به اصفهان هم نمی‌روند. دلیلش حمایت از مدیرعاملی گرشاسبی بود که فقط تا 15 آذر مجوز فعالیت داشت و امروز به باشگاه نرفت. اعتصاب قبلی پرسپولیسی‌ها هم دلیلش همین بود، نه بی‌پولی باشگاه. قرمزپوشان تهدید کرده بودند که قید بازی با سپاهان را می‌زنند اما روی حرف برانکو که آنها را به ورزشگاه شهید کاظمی فراخوانده بود، نتوانستند حرف بزنند. پس به محل هر روزه‌ تمرین رفتند و بعد از شنیدن صحبت‌های سرمربی که آنها را به تلاش برای شاد کردن هواداران ترغیب می‌کرد، دوباره پا به توپ شدند. بر خلاف آنچه شنیده بودیم، از صبح همه چیز سر جای خودش بود و آغازگر تمرین، صحبت‌های فنی و غیرفنی برانکو با بازیکنان. بعد از آن و در حالی که ساعت به 11 رسیده بود، پروفسور در سوتش دمید و بازیکنان شروع کردند به تمرین زیر نظر مارکوی بدنساز که البته دروازه‌بان‌ها را ایگور جداگانه تمرین می‌داد. هندبال در نیمی از زمین، تصویرسازی حرکت بازیکنان در زمین هنگام حمله و دفاع و همین‌طور بازی فوتبال زیر نظر سرمربی و دستیارانش بخش‌هایی از برنامه آخرین تمرین تیم برانکو پیش از بازی با سپاهان بود. پس از آن بار دیگر تمرینات بدنی در دستور کار قرار گرفت و در ادامه بازیکنان به ارسال روی دروازه، پاس‌های عمقی و شوتزنی روی آوردند. این بار اما از ناهار دسته جمعی خبری نبود و همه می‌توانستند بعد از تمرین ورزشگاه را ترک کنند اما برانکو به بازیکنان اعلام کرد که تا ساعت 15 باید خود را به فرودگاه برسانند. قرارشان این بود که با پرواز ساعت 16:10 راهی اصفهان شوند و بعد از بازی به سفرشان پایان بدهند.




فرار پرسپولیس از ترافیک اصفهان
اردونشینی در حاشیه‌ شهر



سفر تازه پرسپولیس به اصفهان با همه سفرهای پیشین این تیم فرق می‌کند چرا که این بار قرمزها مجبورند بیرون از شهر اردو بزنند. برنامه باشگاه این بوده که مثل همیشه در هتل عباسی اصفهان برای پرسپولیسی‌ها اتاق رزرو کند اما این بار به شکلی کاملا اتفاقی باعث شد آنها با فرار از ترافیک مرکز شهر اصفهان، اردوی خود را در هتلی متفاوت برپا کنند.
در سفر به اصفهان پرسپولیس همواره هتل عباسی را برای اردونشینی انتخاب می‌کرد که در مرکز شهر اصفهان قرار دارد. این بار اما قرمزها به شاهین‌شهر خواهند رفت و در هتل اطلس این شهر کوچک اقامت خواهند داشت. از هتل اطلس شاهین‌شهر تا ورزشگاه نقش‌جهان 22 کیلومتر فاصله است اما به خاطر اینکه اتوبوس پرسپولیس از حاشیه شهر به داخل شهر حرکت خواهد کرد، می‌تواند این مسیر را در 18 دقیقه طی کند.
جالب اینکه فاصله هتل عباسی تا ورزشگاه نقش‌جهان فقط 12/9کیلومتر است اما با توجه به اینکه مسیر حرکت اتوبوس از درون شهر و ترافیک سنگین مرکز شهر اصفهان خواهد بود، گذراندن این مسیر حداقل 25 دقیقه زمان خواهد برد. با این حساب پرسپولیسی‌ها با رزرو هتلی بیرون از شهر اصفهان و با وجود طی فاصله بیشتر تا محل برگزاری بازی در ترافیک مرکز شهر گرفتار نخواهند شد.
 در واقع از خوش‌شانسی پرسپولیسی‌ها بوده که هتل عباسی برای اسکان آنها جای خالی نداشته و مسوولان باشگاه هم به ناچار سراغ هتل اطلس شاهین‌شهر رفته‌اند.



 

تعجب کرده بودند که حمیدرضا گرشاسبی چطور در آخرین روز فعالیتش در باشگاه پرسپولیس حاضر شده و شاید انتظار داشتند او پیش از سر آمدن مهلتش این باشگاه را ترک کند. اما آقای مدیرعامل که تا آخرین روز به رتق و فتق امور پرسپولیس مشغول بود، امروز صندلی‌اش خالی ماند چرا که مجوز فعالیتش بی‌اعتبار شده بود و به قول خودش برای ماندن باید از وزارت ورزش تاییدیه می‌گرفت. گرشاسبی به جای باشگاه، در مراسم تشییع پیکر مرحوم بهزاد کتیرایی حاضر شد و سپس برای دیدار با برانکو به محل تمرین پرسپولیس رفت اما همچنان بلاتکلیف است. هر چند خودش گفته تا زمانی که ابلاغی برای فرد دیگری صادر نشود، به کارش در باشگاه ادامه می‌دهد اما سندی را امضا نمی‌کند: «برای اینکه کارها روی زمین نماند در باشگاه هستیم و درباره ادامه فعالیت‌مان منتظریم تا وزارت ورزش نظر نهایی خود را اعلام کند. تا زمانی که ابلاغی برای فرد دیگری صادر نشود ما کارها را پیگیری می‌کنیم و بر خلاف چیزی که گفتند، حق امضا هم داریم اما برای احترام به قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان، سندی را امضا نمی‌کنم.»



پرسپولیس با 20 بازیکن در اصفهان؛ بهاروندی و عباسیان جا ماندند


این برای نخستین بار در چند هفته اخیر است که سرمربی پرسپولیس می‌تواند بازیکنان دلخواهش را  انتخاب کند. کمبود بازیکن و مصدومیت‌ها کار را به جایی رساند که برانکو مجبور بود برای بازی‌های پرسپولیس همه بازیکنان را به اردو ببرد و در واقع حق انتخاب نداشت. برای بازی با سپاهان اما وضعیت کمی تغییر کرد چرا که نعمتی و مصلح مصدوم مجوز بازی گرفتند. بازگشت آنها البته خوشایند احمد بهاروندی و شاهین عباسیان نبود چرا که فهرست پرسپولیس دیگر جایی برایشان نداشت. در این فهرست برانکو نام سیدجلال حسینی، علیرضا بیرانوند، بوژیدار رادوشویچ، سیامک نعمتی، شجاع خلیل‌زاده، شایان مصلح، آدام همتی، محسن ربیع‌خواه، کمال کامیابی‌نیا، احمد نوراللهی، امید عالیشاه، بشار رسن، گادوین منشا، علی علیپور، سعید حسین‌پور، احسان حسینی، محمدامین اسدی، احسان علون‌زاده، ابوالفضل درویش‌وند و حمیدرضا طاهرخانی را نوشت.


 

مدیرعامل و سرمربی پرسپولیس در جلسه‌ای که بعد از تمرین در ورزشگاه شهید کاظمی برگزار شد، درباره آخرین وضعیت این باشگاه با هم صحبت کردند. صحبت را گرشاسبی آغاز کرد و به برانکو گفت که به دلیل بازنشستگی شاید دیگر نتواند در پرسپولیس حضور داشته باشد اما تا زمانی که به او به صورت رسمی گفته نشود، کارها را انجام می‌دهد. مدیرعامل باشگاه پرسپولیس همچنین به مرد کروات توضیح داد که منتظر اعلام مسوولان وزارت ورزش است تا تکلیفش در پرسپولیس مشخص شود اما در کنار این باشگاه خواهد بود تا مشکلی پیش نیاید. برانکو هم به گرشاسبی گفت که او و بازیکنان تیم حامی‌اش هستند اما به هر حال در اجرای قانون نمی‌توان مداخله‌ای انجام داد و باید همه مطیع قانون باشند. برانکو همچنین ابراز امیدواری کرد که شرایط پرسپولیس تغییر نکند. این جلسه را اما مدیرعامل باشگاه پرسپولیس تمام کرد وقتی به سرمربی گفت: «همه ما مطیع قانون هستیم و باید ببینیم در نهایت چه تصمیمی درباره وضعیت بازنشستگان شاغل در ارگان‌های دولتی اتخاذ می‌شود.» همچنین طرفین در مورد اینکه باید پرسپولیس در نیم‌فصل تقویت شود، صحبت کردند.

ربیع‌خواه در ترکیب اصلی؛ واقعی یا برای فریب سپاهان؟

در حالی که به نظر می‌رسد با بازگشت سیامک نعمتی و شایان مصلح این دو بازیکن در کناره‌های خط دفاعی پرسپولیس مقابل سپاهان به میدان خواهند رفت، محسن ربیع‌خواه هم در آخرین تمرین در ترکیب اصلی حضور داشت.
او در دو بازی اخیر و بعد از مصدومیت مصلح در نقش مدافع چپ بازی کرد و نمایش بدی هم نداشت اما آیا در نقش‌جهان هم بازی خواهد کرد؟ دو احتمال وجود دارد. اول اینکه خیال برانکو از آمادگی مصلح یا نعمتی راحت نیست و ربیع‌خواه را به لحاظ روانی آماده نگه می‌دارد تا اگر مشکلی برای مصلح و نعمتی به وجود آمد، او را در خط دفاع به بازی بگیرد.
همچنین با توجه به اینکه ربیع‌خواه یک بازیکن چند پسته است، امکان دارد برانکو از او یار دوازدهم برای فریب سپاهان استفاده کند. با حضور ربیع‌خواه در تیم اصلی تمرین آخر،  سپاهانی‌ها مردد می‌شوند که چقدر احتمال دارد برانکو با استفاده از این بازیکن، ترکیب خط میانی و حمله‌اش را تغییر بدهد؟
 






 

شرایط این روزهای پرسپولیس اصلا باب میل برانکو نیست و البته باید به او حق داد که این نارضایتی را ابراز کند. نه فقط شرایط مدیریتی باشگاه، بلکه وضعیت بازیکنان و مصدومیت‌هایشان هم نگران‌کننده است؛ آنقدر که آقای سرمربی درباره‌اش گفته: «وضعیت تیم ما خیلی شفاف نیست. شایان مصلح و سیامک نعمتی به تازگی به تمرینات ما برگشته‌اند و خیلی وضعیت مناسبی برای بازی ندارند. از طرفی بعد از بازی با ذوب‌آهن هم بشار رسن، کامیابی‌نیا و نوراللهی با مصدومیت جزیی مواجه شدند و وضعیت آنها هم تعریفی ندارد. در این وضعیت نمی‌توانیم بگوییم همه چیز خوب است. مدیریت باشگاه هم که خودتان بهتر می‌دانید چه وضعیتی دارد.»
برانکو ایوانکوویچ در ادامه به جدایی احتمالی گرشاسبی اشاره کرده است: «متأسفانه قبل از بازی حساس ما با سپاهان این حرف‌ها زیاد به گوش می‌رسد. طبیعی است که چنین اخباری قبل از چنین مسابقه‌ای برای هر تیمی می‌تواند نگران‌کننده باشد اما خب کاری از دست ما ساخته نیست غیر از اینکه منتظر بمانیم و ببینیم چه اتفاقی رخ می‌دهد.» مرد کروات سپس صحبت‌های مطرح شده در جلسه امروزش با حمیدرضا گرشاسبی را بازگو کرد: «گرشاسبی به محل تمرین آمد و صحبت‌هایی با هم داشتیم. از او به خاطر زحماتی که در باشگاه کشید و همکاری خیلی خوبی که با کادرفنی و بازیکنان داشت، تشکر کردم. او هم گفت چه در پرسپولیس بماند و چه برود، هر کمکی از دستش بر بیاید دریغ نخواهد کرد. مطمئناً گرشاسبی حتی اگر از پرسپولیس برود همیشه عضوی از خانواده بزرگ این باشگاه خواهد بود.» اما آیا این جلسه برای خداحافظی بوده؟ پاسخ برانکو منفی است: «نه، این جلسه بیشتر جنبه اطلاع‌رسانی داشت. به‌ هر حال من به‌عنوان سرمربی پرسپولیس باید در جریان آخرین اخبار مربوط به باشگاه قرار داشته باشم و این جلسه را به همین منظور برگزار کردیم تا حداقل تکلیف‌مان را بدانیم.»

.

 

روز را با خبر بازگشت طارمی آغاز می‌کنیم و خبر آخرِ شب‌های‌مان شده بازگشت احمدزاده. درست مثل همان موقع که رامین رضاییان بدون تیم مانده بود و همین حرف‌های بی سر و ته را درباره‌اش می‌شنیدیم. اینکه چه کسی یا کسانی شایعه بازگشت این ستاره‌های بی‌فروغ را بر سر زبان‌ها انداخته و یک پرسپولیس رویایی را با حضور دوباره آنها تصویر کرده‌اند، بماند اما شاید نمی‌دانند که هواداران در این مورد خاص حتی از هشتگ «هر چی برانکو بگه» هم گذشته‌اند، چه برسد به امثال طارمی و احمدزاده که اگر برگردند، دری به روی‌شان باز نخواهد شد. توجیهی هم ندارد این بازگشت و چه بهتر که به حرمت مصدومیت‌ها و رباط‌های از دست رفته و اشک‌های بازیکنان و هواداران پرسپولیس موقع تماشای جشن نخستین قهرمانی آسیایی کاشیما، فراموشش کنیم.

این ماییم که بعد از هر قدم رو به جلو، فوتبال‌مان را به عقب می‌رانیم. مایی که وقت و بی‌وقت فریادِ عدالت‌خواهی سر می‌دهیم و در هنگامه صحبت، برای مبارزه با بازیکن‌سالاری دنبال پرچمدار می‌گردیم اما وقتی او را یافتیم، می‌خواهیم گردنش را بزنیم. مقصر پیشرفت نکردن و حرفه‌ای نشدن این فوتبال خودِ ماییم که جز در جهت منافع‌مان قدم برنمی‌داریم و به لگدمال کردن حرمت‌ها خو گرفته‌ایم.
تقصیر ماست که امثال طاهری و طارمی رویای میلیون‌ها نفر را به بازی می‌گیرند و یکی مثل احمدزاده، به شوق لژیونر شدن قدم به سرزمینی ناشناخته‌ می‌گذارد و دست از پا درازتر برمی‌گردد. یا رامین رضاییان و حتی صادق محرمی که به خیال خودش بهترین انتخاب را داشت اما مثل بقیه ستاره‌هایی که پرسپولیس را ترک کردند، حال و روز خوشی ندارد. همینطور وحید امیری که در پرسپولیس ستاره‌ای بی‌مثال بود اما حالا روزهایش را روی نیمکت ترابزون‌اسپور می‌گذراند.
از این همه بازیکنی که با کلی ادعا و به قول خودشان برای پیشرفت به پرسپولیس پشت کردند، یکی عاقبت‌ به خیر نشد. حتی طارمی که قطری‌ها برایش سر و دست می‌شکستند، حالا مازاد به حساب می‌آورندش و هر روز اخراج او را از باشگاه الغرافه طلب می‌کنند. جالب‌تر اما جوگیری ماست که فکر می‌کنیم پرسپولیس با بازگشت این ستاره‌های خاموش که ذره ذره جانش را گرفتند، دوباره جان می‌یابد.
جالب است که برای بازگشت‌شان توجیه هم داریم. از علاقه برانکو به احمدزاده وام می‌گیریم بی‌آنکه دیده باشیم بشار رسن و سیامک نعمتی و حتی امید عالیشاه چقدر موثرتر و کم‌اشتباه‌تر از او بازی می‌کنند. آدم‌های عجیبی هستیم که گل ‌نزدن‌های مهدی طارمی را از یاد برده‌ایم و او را در حد سوپرمن بالا می‌بریم تا شاید راهی باز شود برای حضور دوباره‌اش در پرسپولیس اما عین خیال‌مان نیست که بعد از او چه بر سر این تیم آمد.
همین طارمی بود که رفت و پنجره‌ را هم پشت سرش بست و حالا که در اروپای خیالی‌اش جایگاهی ندارد، دوباره پیغام و پسغام می‌فرستد برای بازگشت. غافل از اینکه هیچ هواداری پذیرای او نخواهد بود. همینطور مشتاقِ دیگر ستاره‌هایی که در سیاهی روزهای محرومیت، پرسپولیس را تنها گذاشتند.
پرسپولیس کهکشانی؟ ادعاها‌ی‌مان بیشتر به یک واسطه‌گری شبیه است برای بازگرداندن عده‌ای پشیمان که همزمان با پیراهن پرسپولیس، خیلی چیزها را از دست دادند. راستی چه شد که به این نتیجه رسیدید که پرسپولیس با این ستاره‌های خاموش، تیمی ترسناک و کهکشانی خواهد شد؟ اصلا چه کسی قرارِ بازگشت آنها را گذاشته که حالا به تفسیر روزهای بعد از آمدن‌شان وقت بگذرانیم؟
مهم‌تر از همه، کدام هوادار می‌پذیردشان؟ حق هم دارند البته. آنها بودند که با هر مصدومیت، دست و دل‌‌شان لرزید اما برای یک لحظه هم پرسپولیس را تنها نگذاشتند. این هواداران پرسپولیس کهکشانی نمی‌خواهند. همین پرسپولیس را می‌خواهند که با تمام جانش دنبال رویاهای آنها می‌دود و خستگی و مصدومیت هم مانعش نیست. به حرمت همین مصدومیت‌ها و رباط‌های از دست رفته و اشک‌های بازیکنان و هواداران موقع تماشای جشن قهرمانی کاشیما، درهای پرسپولیس به روی این ستاره‌های خاموش باز نخواهد شد. آنها اگر برگردند، وفاداری بی‌معنا می‌شود و پرسپولیس و پرسپولیسی‌ها بی‌حرمت

 

بازی فصل پیش سپاهان و پرسپولیس که بعد از سال‌ها به میزبانی ورزشگاه نقش‌جهان اصفهان برگزار شد و در نهایت بدون برنده به پایان رسید، یکی از زیباترین و با‌کیفیت‌ترین بازی‌های تاریخ لیگ برتر لقب گرفت. همان بازی که در آخرین روزهای تابستان سال 96 برگزار شد و بهترین نتیجه برایش شاید همان تساوی 2 بر 2 بود.
در آن بازی تیم‌های تحت هدایت برانکو ایوانکوویچ و زلاتکو کرانچار به‌عنوان دو مربی موفق کروات فوتبال ایران نمایشی حیرت‌انگیز و بالاتر از استانداردهای فوتبال ایران را ارائه دادند. نمایشی که نه از خاطر آن 40 هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه خواهد رفت و نه تماشاگران تلویزیونی این دیدار مهیج را فراموش می‌کنند.
در آن مسابقه و به ویژه در نیمه دوم یک بازی سریع و فوق‌العاده تهاجمی از سوی هر دو تیم ارائه شد که حاصل این نمایش، 27 شوت به سوی دروازه‌ها بود. این اتفاق در حالی رخ داد که میانگین خلق موقعیت گل در آن مقطع از لیگ برتر ایران 261 ثانیه، در لیگ قهرمانان آسیا 215 ثانیه و در لیگ برتر انگلیس به‌عنوان یکی از باکیفیت‌ترین لیگ‌های اروپایی 207 ثانیه بود. حال آنکه تماشاگران حاضر در ورزشگاه نقش‌جهان آن روز به طور میانگین هر 200 ثانیه یک موقعیت گل دیدند و این آمار به طرز حیرت‌انگیزی در نیمه دوم به هر 135 ثانیه یک موقعیت گل رسید.
بازی متفاوتی بود و در واقع شجاعت مثال‌زدنی مربیان دو تیم باعث شد بازی فوق‌العاده سریع، تهاجمی و بسیار باکیفیت دنبال شود. هر چند مهارت‌های فردی و گروهی هم دلیلی بر آن شد تا به غیر از تعدد موقعیت‌های گل ایجاد شده، بازیکنان دو تیم 24 پاس کلیدی بدهند. با این حال بعید است با وجود حساسیت‌های بیشتر بازی این فصل (که امروز برگزار می‌شود)، پایین آمدن کیفیت بازی پرسپولیس به دلیل کمبود مهره و البته تغییر سبک بازی سپاهان، دیدار پیش‌روی دو تیم هم مثل دیدار فصل گذشته آنها باکیفیت و آنقدر دیدنی باشد.
فصل قبل نمایش حیرت‌انگیز صادق محرمی و وحید امیری در اصفهان یکی از دلایل بازی با‌کیفیت پرسپولیس در فاز حمله بود. ضمن اینکه نفراتی مثل طارمی و مسلمان هم که حالا جایی در این تیم ندارند، نمایشی فوق‌العاده ارائه دادند. این در حالی است که آن موقع مهاجمی مثل علی علیپور هم در اوج آمادگی به سر می‌برد و مهم‌تر اینکه پرسپولیس در انتقال دفاع به حمله، مالکیت توپ و کارهای ترکیبی و خلق موقعیت بسیار بهتر از این فصل عمل می‌کرد.
تغییرات پرسپولیس را البته نمی‌توان «افت» تلقی کرد و کاملا طبیعی بود که بعد از جدایی آن همه ستاره و ممنوعیت جذب بازیکن جدید، پرسپولیس بخشی از توانایی‌هایش را از دست بدهد. هر چند این ناتوانی هم نتوانسته مانع پیشرفتش شود و می‌بینیم که تیم برانکو با جوان‌های کم‌تجربه‌اش و بازیکنانی که حالا مجبورند با مصدومیت بازی کنند، می‌درخشد.
از کیفیت بالای پرسپولیس گفتیم و جا دارد اشاره کنیم که سپاهان کرانچار هم تقریبا چنین کیفیتی داشت. با این تفاوت که در سازمان دفاعی دچار مشکلات عدیده بود و نتایجی که این تیم می‌گرفت، متناسب با کیفیت بازی‌هایش در فاز حمله نبود. امسال اما سپاهان در قامت یک مدعی با پرسپولیس نبرد می‌کند و استحکام و سازماندهی بیشتری در دفاع دارد. ضمن اینکه مدل حملاتش هم نسبت به فصل پیش عوض شده است.
با این حساب می‌توان حدس زد بازی امروز با اینکه تماشاگران بیشتری را به ورزشگاه خواهد کشاند، کوچکترین شباهتی به بازی جذاب فصل پیش نخواهد داشت؛ هم به خاطر حساسیت بسیار بیشتر (تاثیرگذاری نتیجه این بازی در تعیین قهرمان نیم‌فصل) این بازی و هم افت کیفی پرسپولیس ناشی از کمبود مهره‌های خلاق و تاثیرگذار در فاز حمله، خستگی این تیم و همینطور سبک بازی سپاهان که این روزها بیشتر به سانتر از کناره‌ها و استفاده از ضربات ایستگاهی و بازی مستقیم دل می‌بندد.