نگاه به ورزش جانبازان و معلولان همیشه این بوده که مسابقاتی کم اهمیت است و هیجانی ندارد که کسی بخواهد به خاطر برگزاری آن هیجان زده شود.
 برخی تصور می‌کنند که در این مسابقات مدال کیلویی و فله‌ای توزیع می‌شود و حتی برای ادعای خود دلیل و برهان هم ارائه می‌دهند که چون شاهین ایزدیار شش مدال طلا گرفته پس حتما مسابقه مهمی نیست و مدال‌ها کیلویی اهدا می‌شود.
 شاید فکر می‌کنند که چون در دو و میدانی دقیقه‌ای مدال طلا می‌گیرند پس حتما مسابقات فیک و بی‌ارزش است.
در تصورات برخی اصلا نمی‌گنجد که ممکن است در این بازی‌ها هم لحظاتی رقم بخورد که علاقه‌مندان به ورزش فریاد سر بدهند و با هیجان زیاد مسابقه را پیگیری کنند و تبدیل به تماشاگران فوتبال شوند که با یک گل چهره آنها تغییر می‌کند اما در جاکارتا وضعیت دیگری به وجود آمد.
24 ساعت هیجان انگیز که رقابتی سخت بین ایران، کره جنوبی و ژاپن در گرفته بود. ایران که از ابتدا برای حفظ چهارمی و رسیدن به رده دومی به این بازی‌ها رفته برای دقایقی خود را در رده دوم دید.
ساعاتی به این جایگاه تکیه زده بود اما همان موقع هم که دوم بود باز هم نگران جایگاه سومی بود که از سوی ژاپن تهدید می‌شد و هر آن ممکن بود همانند چهار سال پیش این رده هم از دست برود. در واقع در ساعاتی که ایران در رده دوم بود، ممکن بود سوم و یا حتی چهارم شود. این همان روح ورزش بود که در این مسابقات دمیده شد.

 

سومین دوره بازی‌های پاراآسیایی با کسب بهترین نتیجه برای کاروان ورزشی ایران نسبت به دوره‌های گذشته به پایان رسید. کاروان ورزشی ایران که با شعار خودباوری و ایثار راهی این دوره از بازی‌ها شده بود، این شعار را در عمل هم پیاده کرد تا بهترین نتیجه ممکن را رقم بزند. در واقع چیزهایی که به‌عنوان شعار انتخاب شده بود با از خود گذشتگی قهرمانان واقعی ایران به بهترین شکل ممکن به مرحله اجرا در آمد.
 
تلاش برای دومی تا آخرین لحظه
کاروان ورزشی ایران در سومین دوره بازی‌های پاراآسیایی با هدف حفظ چهارمی دوره قبلی و تلاش برای رسیدن به‌عنوان سومی راهی جاکارتا شد اما بعد از شروع بازی‌ها وضعیت تغییر کرد و تا آخرین لحظات تیم برای رسیدن به رده دومی امید داشت. امیدی که با اندکی بدشانسی کاروان و اندکی هم با سختگیری مسوولان از دست رفت.
 
چرا ایران دوم نشد
کاروان ایران برای رسیدن به رده دومی نیاز به سه مدال طلا داشت. یکی از این طلاها را حمید اسلامی گرفت اما به دلیل اینکه دست کمکش را کشیده بود به همین دلیل از دور مسابقات کنار رفت. مدال طلای او می‌توانست ما را یک قدم برای رسیدن به رده دومی نزدیک کند. یکی دیگر از این طلاها در شطرنج به دست آمد اما این طلا هم مورد قبول قرار نگرفت تا کره جنوبی با مسابقاتی که در روز آخر داشت خیالش برای رسیدن به دومی راحت شود.
 
زهرا نعمتی و طلای مهمی که
 از دست رفت
مدال طلایی که زهرا نعمتی در فینال ریکرو انفرادی از دست داد مهم‌ترین مدالی بود که کاروان از دست داد. زهرا نعمتی شاید در دوران حرفه‌ای‌اش به امتیاز 5 نزده بود. برای از دست دادن مدال طلا هم یک چنین چیزی لازم بود که نعمتی دقیقا همین کار را انجام داد و با نشاندن یکی از تیرهایش روی امتیاز 5 مدال طلا را از دست داد.
اهمیت از دست دادن آن طلای مهم حالا مشخص شده که کاروان ایران برای ایستادن در رده دوم کارش گیر یک طلا و دو طلا بود. علاوه بر زهرا نعمتی مدال طلای کامپوند هم مهم بود که از دست رفت. کامپوند تیمی ایران متشکل از راضیه شیر محمدی و هادی نوری شکست بدی را پذیرا شدند. آنها با از دست این طلای مسلم نقش مهمی را در سوم شدن ایران ایفا کردند.
 
نبود فوتبالی ها
 کاروان ورزشی ایران در دو دوره گذشته با دو مدال طلای فوتبال هفت نفره و پنج نفره به‌عنوان سومی رسیده بود اما در این دوره این دو رشته از بازی‌ها حذف شدند تا کار برای ایران سخت و دشوار شود. اگر این دو رشته در این دوره هم حضور داشتند ایران به جای سومی جایگاه دومی را قطعی کرده بود.
 
سومی درخشان
کاروان ورزشی ایران در این دوره اگر چه در رسیدن به دومی ناکام ماند اما ایستادن در رده سوم هم شاهکاری بود که از سوی قهرمانان ایران خلق شد. در دوره گذشته ایران در 18 رشته شرکت کرد و در مجموع 120 مدال کسب کرد و در رده چهارم ایستاد اما در این دوره در 13 رشته به مسابقات رفت و 136 مدال کسب کرد و جایگاه سومی را به نام خودش زد.
موفقیتی تاریخی و بزرگ که نشان از حرکت در مسیر درست و صحیح این ورزش دارد.



اندونزی، موفق در میزبانی؟
سومین دوره بازی‌های پاراآسیایی موفقیت تاریخی و بزرگی را برای کشورهای اسلامی در پی داشت. ایران و اندونزی به‌عنوان دو کشور مسلمان موفقیت‌های خوبی را در این دوره کسب کردند. موفقیت تاریخی ایران در این دوره از بازی‌ها به‌عنوان یک کشور مسلمان، برای نخستین بار در این دوره به دست آمد. اندونزی هم به‌عنوان یک کشور مسلمان میزبانی تاریخی را در این دوره داشت. ایران با ایستادن بر سکوی سومی، ژاپن قدرتمند را در جدول رده ‌بندی جا گذاشت. اندونزی هم با وجود همه مشکلاتی که در برگزاری مسابقات داشت اما به‌عنوان یک کشور مسلمان توانست اعتبار خوبی برای خودش کسب کند.

 

در آستانه مراسم اختتامیه
جاکارتا امنیتی شد

میزبانی اندونزی به روز آخر رسیده است. بعد از همه خوبی‌ها و کاستی‌هایی که شهر جاکارتا داشت درنهایت رسیدند به برگزاری مراسم اختتامیه. از آنجایی که مسوولان برگزاری مسابقات مدام علاقه داشتند شرکت‌کنندگان را غافلگیر کنند در روز پایانی هم یک سورپرایز جدید رو کردند.
آنها مراسم افتتاحیه را برگزار کردند که در آن رییس‌جمهوری کشور اندونزی حضور داشت اما با این‌حال هرگز فضای شهر امنیتی نشد و هیچ خیابانی را نبستند.
به‌طور کلی جاکارتا ظرفیت این‌گونه کارها را ندارد. طبق روال هر روزه این شهر، خیابان‌های جاکارتا مملو از ماشین و موتور است، به‌همین خاطر خیابان‌ها با ترافیک بسته است و حالا اگر قرار باشد خیابان‌های مشرف به ورزشگاه اصلی شهر را که اتفاقا در مرکز شهر هم قرار دارد بسته شود، تقریبا زندگی در این شهر مختل می‌شود.
این اتفاق شگفت‌انگیز اما در روز پایانی رخ داد و مسوولان برگزاری مسابقات برای برگزاری اختتامیه، خیابان‌های اطراف ورزشگاه را بستند تا تردد برای میهمانان حاضر در ورزشگاه آسان شود.
 این تصمیم عجیب همراه شد با استفاده کردن از ماشین‌های ضدشورش برای حفظ امنیت ورزشگاه، و همین کارها کافی بود برای اینکه شهر به‌طور کامل از کار بیفتد.
 ورزشگاهی که همه مردم برای حضور در آن از وسایل نقلیه استفاده می‌کنند، چنان ترافیکی را به‌وجود آورد که از چند ساعت قبل از شروع مراسم افتتاحیه و چند ساعت بعد از مراسم امکان تردد با وسایل نقلیه حتی با موتور در شهر وجود نداشته باشد.
به همین خاطر بسیاری از ورزشکاران و خبرنگاران در این ترافیک سنگین گرفتار شدند.

 

کماندار ملی‌پوش کشورمان پس از کسب مدال نقره رقابت‌های میکس تیمی کامپوند گفت: «رقابت سختی در فینال برابر چین داشتیم و تلاش‌مان را برای کسب مدال طلا کردیم اما طلا نشد.»
هادی نوری با ابراز رضایت از عملکردش در فینال رقابت‌های تیراندازی با کمان بازی‌های پاراآسیایی جاکارتا گفت: «از عملکردم راضی هستم اما حریف قوی‌تر از ما بود. دوست داشتم مدال طلای این مسابقات را کسب کنم اما نشد.»
 مرد نقره‌ای کاروان ایران در جاکارتا از میزبانی مسابقات گلایه کرد و ادامه داد: «برگزاری مسابقات ضعیف بود. فاصله دهکده بازی‌ها تا محل برگزاری مسابقات زیاد بود به‌همین جهت مجبور بودیم زودتر در ورزشگاه حاضر شویم. زمان برگزاری مسابقات نیز ظهر بود که بدن‌مان توان لازم را نداشت.»
او همچنین معتقد است باید این رقابت‌ها را فراموش کند و به پارالمپیک توکیو فکر کند: «بعد از این مسابقات تمریناتم را دوباره آغاز می‌کنم. باید این مسابقات را فراموش کنم و برای بازی‌های پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو آماده شوم.»

 

سومین دوره بازی‌های پاراآسیایی در حالی به پایان رسید که کاروان چین با 172 طلا، 88 نقره و 59 برنز قهرمان شد. در این بازی‌ها نیز کاروان ایران حضور داشت که با کسب 51 طلا، 42 نقره و 43 برنز و یک رتبه صعود نسبت به دوره‌های قبلی در رده سوم قرار گرفت.
کره‌جنوبی بالاتر از ایران با 53 طلا، 45 نقره و 47 برنز دوم شد و این اعداد نشان می‌دهد که ایران اگر سه طلای دیگر به‌دست می‌آورد در رده دوم قرار می‌گرفت و این رویا را تعبیر می‌کرد. در حالی که پیش‌بینی می‌شد شاهین ایزدیار با 7 مدال (6 طلا و یک نقره) بهترین ورزشکار بازی‌ها شود، اما ورزشکار چینی بالاتر از او قرار گرفت. «ژو های‌جیائو» شناگر 24ساله چینی است که توانست در مواد مختلف به 6 طلا و 3 نقره برسد و عنوان بهترین ورزشکار این رویداد را به نام خود کند. پس از این ورزشکار، شاهین ایزدیار ستاره کاروان ایران که 6 طلا و یک نقره به خود اختصاص داد، به‌عنوان دومین ورزشکار برتر بازی‌های پاراآسیایی 2018 معرفی شد.




 

دو و میدانی
 و شطرنج
موفق‌ترین رشته‌ها
کاروان ورزشی ایران در سومین دوره بازی‌های پاراآسیایی در 13 رشته شرکت کرده بود که در 12 رشته توانست به مدال دست یابد. از این 12 رشته فقط دو رشته بودند که در کسب مدال طلا ناکام بودند و 10 رشته دیگر حداقل یک مدال طلا کسب کردند. دوچرخه‌سواری و تنیس روی میز اما در کسب حداقل همین یک مدال طلا هم ناکام بودند. البته حسین جانفشانی در تنیس روی میز خیلی خوب کار کرد و تا فینال هم پیش رفت اما دستش از رسیدن به مدال طلا باز ماند.
در دوچرخه‌سواری اما یک ناکامی بزرگ رقم خورد که باید بررسی شود. در این رشته هم مثل سایر رشته‌ها بحث کمبود امکانات مطرح است که باید دید این اظهارات در توجیه شکست است یا اینکه واقعا کمبودهایی را داشتند.
در کنار این دو رشته که در جمع بدترین‌ها قرار می‌گیرند باید از رشته دو و میدانی هم تقدیر کرد. دو و میدانی با 85 ورزشکار راهی این بازی‌ها شد اما 81 مدال کسب کرد که تقریبا موفقیت 100 درصدی است. رشته‌ای که همواره بار اصلی مدال‌های ایران را در رقابت‌های پارالمپیک و پاراآسیایی به دوش کشیده و در این دوره هم با اختلاف بسیار موفق‌ترین و بهترین رشته کاروان ایران بود.
دو و میدانی ایران در این دوره 27 مدال طلا کسب کرد. 27 مدالی که اگر برخی موارد عجیب رخ نمی‌داد (مثل اتفاقی که برای حمید اسلامی رخ داد) دو و میدانی کارنامه‌ای بهتر از این هم ارائه می‌داد. در این میان این رشته با کمبودهایی هم روبه‌رو است که باید رفع شود و حداقل دغدغه ورزشکاران هم مورد توجه قرار بگیرد.
بعد از دو و میدانی رشته‌ای که باید مورد تقدیر قرار بگیرد، شطرنج است. شطرنج در روزهایی که کمتر کسی تصور می‌کرد توانست مدال‌های خوبی را به دست بیاورد و با 14 مدال بعد از دو و میدانی دومین رشته موفق نام گرفت.


 

تیم ملی بسکتبال با ویلچر ایران در دیداری نفسگیر فینال بازی‌های پاراآسیایی را به سود خود تمام کرد و قهرمان شد.
تیم ملی بسکتبال با ولیچر مردان در فینال به مصاف ژاپن رفت و در این مسابقه توانست با نتیجه ٦٨ بر ٦٦ حریف سرسخت خود ژاپن را شکست دهد و جشن قهرمانی بگیرد. ایران کوارتر اول را ٢١ بر ١٢ واگذار کرد و به همین دلیل تا انتهای مسابقه کار سختی داشت اما از کوارتر دوم به بعد تلاشش را چند برابر کرد تا اینکه کوارتر‌های بعدی را با نتایج ٢٠ بر ١٧، ٢١ بر ١٥ و ١٥ بر ١٣ به سود خود تمام کرد و در نهایت ٦٨ بر ٦٦ به برتری رسید و قهرمان شد. این پنجاه و یکمین و آخرین طلای ایران در کاروان پاراآسیایی بود.
تیم ملی بسکتبال با ویلچر زنان نیز در این رویداد حضور داشت اما نتوانست روی سکو بایستد. زنان در دیدار رده ‌بندی با تایلند روبه‌رو شدند که در نهایت با یک امتیاز اختلاف و با نتیجه 41 بر 40 تن به شکست دادند.

 

سرمربی تیم ملی بسکتبال با ویلچر ایران گفت: ژاپن تیم خوبی است اما شاگردانم سرتر از ژاپن بودند.
محمدرضا دستیار پس از قهرمانی شاگردانش در بازی‌های پاراآسیایی گفت: «بازی خیلی خوبی مقابل ژاپن داشتیم همانطور که پیش‌بینی می‌کردیم با ژاپن در فینال رقابت کردیم و من شاگردانم را از لحاظ ذهنی برای این دیدار آماده کرده بودم.»
او ادامه داد: «ژاپن تیم خیلی خوبی است همانطور که به ملی‌پوشان گفته بودیم و شرایط ذهنی‌شان را آماده کرده بودیم این تیم با دو اختلاف از مسابقات جام جهانی بازماند و نتوانست جزو هشت تیم برتر باشد.»
سرمربی تیم ملی بسکتبال با ویلچر همچنین گفت: «ژاپن تیم باکلاس و خوبی است و برای بازی‌های پارالمپیک توکیو آماده می‌شود اما شاگردانم بهتر از ژاپن بودند و توانستند نتیجه را به نفع خودشان تمام کنند.»او درباره کوارتر اول که تیم ایران از ژاپن عقب ماند، گفت: «اول بازی خیلی توفانی بود و عقب افتادیم اما ملی‌پوشان به تدریج اختلاف را جبران کردند و توانستیم با یک بازی خوب و منطقی و به دور از حساسیت‌های لازم برنده مسابقه شویم و مدال طلای مسابقات را کسب کنیم.»
او درباره خداحافظی کاپیتان تیم ملی بسکتبال با ویلچر ایران نیز گفت: «بچه‌های ما اراده داشتند و امروز برای کاپیتانشان بازی کردند، عادل طرفی که روز آخر مسابقه‌اش بود و از بسکتبال ملی خداحافظی می‌کرد خیلی زحمت کشید و مدال طلای این مسابقات مبارکش باشد.»
 

کاپیتان تیم ملی بسکتبال با ویلچر ایران می‌گوید از تیم ملی خداحافظی می‌کند اما همیشه قلبش با هم‌تیمی‌هایش است.
بعد از قهرمانی تیم ملی بسکتبال با ویلچر در جاکارتا، عادل طرفی از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد و همین امر، بهترین بهانه است برای صحبت با کاپیتان تیم ملی. عادل ترجیح می‌دهد ابتدا به سختی‌هایی که کشیده‌اند، اشاره کند: «در طول یک سال و نیم گذشته اردوهای فشرده‌ای داشته‌ایم و هم‌تیمی‌هایم شاید یک ماه یا یک ماه و نیم به منزل‌شان نرفته بودند. هدف‌مان هم قهرمانی این بازی‌ها بود که خدا کمک کرد و توانستیم به آن برسیم.» او با توضیح درباره دلیلش برای خداحافظی می‌گوید: «این مسابقات تمام شد و من از تیم ملی خداحافظی می‌کنم اما همیشه قلبم با بچه‌ها و این تیم است، چون سال‌های سال تلاش کردم و می‌دانم چه زحماتی را متحمل شده‌اند تا در این رقابت‌ها برای کشورمان افتخارآفرینی کنند. امیدوارم در آینده با برنامه‌ریزی‌هایی که رییس فدراسیون انجام می‌دهد بار دیگر این قهرمانی را تکرار کنیم و نیم‌نگاهی هم به بازی‌های پارالمپیک داشته باشیم تا بتوانیم روی سکو بایستیم.»
او البته در روز خداحافظی گلایه‌هایی هم از داوری دارد: «داور به نفع حریف سوت زد. لحظه آخر هم باید پایان بازی را اعلام می‌کرد اما توپ را به آنها داد تا فرصت دوباره‌ای به ژاپن بدهد که رقیب دیرینه ماست ولی خدا را شکر ملی‌پوشان بازی را مدیریت کردند و توانستند با فکر خوب این مقام را کسب کنند.»