به مجرد آنکه درخواست وزیر ورزش و جوانان در معافیت 7 بازیکن ملی‌پوش رسانه‌ای شد، نگاه‌های موافقان و مخالفان این تصمیم به سمت و سوی وزیر ورزش و جوانان چرخید اما ریشه‌های این درخواست به کارلوس کی‌روش مربوط است.
 در واقع اخذ معافیت برای 7 بازیکن تیم ملی یکی از چند درخواستی است که کارلوس کی‌روش به فدراسیون فوتبال داده و فدراسیون فوتبال هم اجرای این خواسته را به عهده وزارت ورزش نهاده تا شاید امکان معافیت برای  7 ملی‌پوش ایرانی فراهم شود.
 در واقع اساسا شکل‌گیری طرح این درخواست به دغدغه‌های ذهنی سرمربی تیم ملی مربوط می شود از آنجا که تیم ملی باید در ماه‌های آتی خود را برای حضور در رقابت‌های جام ملت های آسیا آماده و مهیا کند و از دیدگاه کی‌روش باید مشکلات خروجی بازیکنان به حداقل برسد، چنین طرحی از سوی او به فدراسیون فوتبال و سرانجام وزارت ورزش رسیده است.
اینکه اساسا طرح این موضوع از سوی وزیر ورزش و جوانان درست بوده یا غلط و یا اینکه باید بیشتر روی این موضوع تامل می‌شده خود یک بحث جداگانه است اما به نظر می‌رسد آنچه موجب واکنش‌های منفی به این ماجرا شده ناآشنایی سرمربی تیم ملی به قوانین داخلی ایران است.
 البته در حسن نیت سرمربی تیم ملی نیز نباید تردیدی به ذهن راه داد و باید عمیقا باور داشت که کی‌روش نیز به دنبال هموارتر شدن مسیر آماده‌سازی تیم ملی تا قبل از شروع جام ملت‌های آسیا بوده است اما شاید بهتر بود این موضوع به گونه دیگری مطرح می‌شد تا این چنین با واکنش‌های منفی مواجه نشود و حتی وزیر ورزش و جوانان به دلیل طرح آن مورد انتقاد قرار نگیرد.
 به هر حال آنچه بیش از همه این ماجراها می‌تواند اهمیت داشته باشد، این است که قوانین حاکم اجازه نمی‌دهد این بازیکنان با معافیت مواجه شوند مگر آنکه در سال‌های آتی به قهرمانی‌هایی دست یابند تا طبق قوانینی که در این زمینه تدوین شده بتوانند از مزیت معافیت بهره‌مند گردند.